Labstaff

DA-Fase 1 en 2 nog niet gelezen? Doe dat eerst even, door onder deze tekst op ‘vorige’ te klikken…

 

Het geluid sterft weg en het wachten is begonnen. Net als mijn schuldgevoel. Het klagelijke gemiauw van de katten in hun gevangenis maakt het er niet beter op. Pas na een eeuwigheid komt aan het wachten een einde en mag ik meelopen met het meisje met de paardenstaart. Ze leidt me door dezelfde klapdeuren als waarachter Bobbi is verdwenen. Een lange gang door en rechts een kamer in. Daar word ik besprongen door mijn totaal dolgedraaide zwarte stuiterbal. Bobs bedelft me onder haar opperste staat van opwinding en blijdschap en mijn herhaalde commando ‘Laag!’ verdwijnt in het niets. Had ik haar maar niet in de steek moeten laten. Het duurt zeker vijf minuten voordat ze zich er iets van aantrekt en hijgend aan mijn voeten ter aarde ploft.

Het meisje met de paardenstaart is de dierenarts. Ze vindt dat ik een prachtige hond heb en vraagt zich af of Bobbi een volbloed labrador is. Als ik haar vertel dat Bobs een mix is van labrador-staffordshire is ze niet echt verbaasd. Dat verklaart het temperament. Een labrador was waarschijnlijk vrolijk met haar meegelopen en zou met alle plezier op de röntgentafel hebben plaatsgenomen. Zo niet mijn labstaff. Er waren drie mensen en een hoop kracht nodig om één foto te maken. Gelukkig hebben ze niets verontrustends kunnen ontdekken. En nu maar hopen dat ook het bloedonderzoek en de urine geen afwijkingen laten zien.
Bobbi heeft in de tussentijd een hele waterbak leeggeslobberd en haar uitgestelde ontbijt naar binnen gewerkt. Een koekje van de dierenarts als toetje en ze is weer helemaal boven jan.

Op weg naar de uitgang komen we de knappe zwarte kerel tegen, die niet onder stoelen of banken steekt dat hij bijzonder graag nader wil kennismaken met Bobbi. Maar dat mag dan weer niet van de baas. Erg jammer.

Terug op de achterbank van de auto valt Bobs met een zucht in een diepe slaap en als de auto thuis tot stilstand komt en het portier opengaat, springt ze er energiek uit. Ze kijkt me verwachtingsvol aan; gaan we nu iets leuks doen? Alsof er nooit iets is gebeurd. Operatie Dierenarts volbracht…

Heb je zelf iets meegemaakt wat je op papier zou willen zetten? Een bijzondere gebeurtenis, of een reisverhaal? Of heb je een leuke tekst nodig, bijvoorbeeld voor iemand die een jubileum viert, voor een stel dat gaat trouwen, of voor iemand die afscheid neemt? Als ik genoeg informatie (en inspiratie) heb, schrijf ik iets leuks voor je…

One thought on “Labstaff

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *