Huh? Jazeker, Wil wil wel. Althans, tot een jaar of vijf geleden was dat zo. Maar de laatste tijd is het alsof Wil alleen nog maar wilt.

Waar die ‘t’ plotseling vandaan komt? Geen idee. Vooral jonge mensen hoor je het zeggen. “Bobbi wilt plassen!” Heel verwarrend, want dan denk je toch meteen aan wildplassen? Of aan wild plassen? Het beeld van een driftig op en neer springende en onderwijl plassende dolle hond dringt zich ongewild aan me op.

Dat krijg je nou van die ‘t’. Stop er toch mee. Houd het gewoon simpel en laat die ‘t’ weg.

Denk heel even aan Wil wil wel. Dan weet je meteen dat hij graag een ijsje wil. Zonder t. Iedereen wil graag een ijsje. Alleen Bobbi niet. Die wil graag een botje.